„OK”, westchnąłem, przełykając wilgotne morskie powietrze. „Jestem już gotów na kolejne dziecko.” Biegłem maraton wzdłuż mglistej zatoki San Francisco, a ta myśl zaskoczyła mnie, gdy tylko moje gorące różowe trampki minęły linię mety. Czułem się silny, zdrowy i zdolny. Mogłyby to być moje endorfiny, które w końcu zaczęły kopać po 13, 1 milach przemierzających wzgórza, lub ryk widzów oślepiających mnie, ale czułem się świetnie, częściowo dlatego, że kilka miesięcy wcześniej przyjąłem dietę Paleo.
Zdecydowałem tam, że chcę mieć kolejne dziecko - ale tym razem będę odpowiednio traktować swoje ciało. Jem czysto, powstrzymuję się od chleba i ignoruję wszystkie słodkie produkty; krótko mówiąc, zajdę w ciążę i pozostanę na diecie Paleo.
Moją pierwszą ciążę popsuły komplikacje porodowe, które zakończyły się nagłym przecięciem. Zarówno mój nowonarodzony syn, jak i ja cierpieliśmy na infekcje, które wymagały od nas dodatkowego tygodnia hospitalizacji. Nasze odpowiednie odzyski były powolne i frustrujące; stres związany ze skomplikowanymi porodami odbił się na moim ciele. Chociaż zjadłem „całkowicie naturalne” jedzenie i zawsze byłem uważany przez lekarzy za w dobrej formie, po urodzeniu pierwszego dziecka czułem się chory, wyczerpany i daleki od zdrowia.
Aby przejąć kontrolę nad moim zdrowiem psychicznym i fizycznym, podjąłem decyzję „pójść Paleo” na długo przed tym, jak zdecydowałem się na kolejne dziecko. Dieta Paleo jest czasami nazywana „dietą Caveman”, ponieważ priorytetem jest spożywanie białek, owoce i warzywa zamiast spożywać węglowodany i rafinowane cukry. Uwolniłem się od wiązania przetworzonych słodkich potraw i odkryłem, że lepiej spałem, miałem mniej huśtawek hormonów, częściej ćwiczyłem i rzadko chorowałem. Co najważniejsze, czułem się szczęśliwszy. został popełniony.
Wyobraziłem sobie siebie jako kobietę w ciąży w reklamie macierzyńskiej, uśmiechając się i pieszcząc jej spuchnięty brzuch, gdy jej pierworodna patrzyła z dumą. Chciałbym, żeby tak było.
Kilka miesięcy po wyścigu nad zatoką odkryłem, że jestem w ciąży. Chociaż byłem podekscytowany, na początku byłem trochę ostrożny, czy kontynuować spożywanie Paleo, ze względu na wszystkie dramatyczne zmiany zachodzące w moim ciele. Kiedy przeprowadziłem badania, odkryłem, że lekarze zazwyczaj zniechęcają kobiety do radykalnej zmiany diety podczas ciąży. Dr Octavia Cannon, OB-GYN w Charlotte w Północnej Karolinie i wiceprezes American College of Osteopathic Położnicy i ginekolodzy, rozwiała te obawy. Mówi Romper, że kobiety w ciąży mogą rzeczywiście kontynuować styl życia Paleo „z pewnymi modyfikacjami”. Ostrzegła, że istnieje pewne ryzyko dla kobiet, które jedzą Paleo podczas ciąży, w tym niski poziom cukru we krwi i pogorszenie zaparcia „z powodu wysokiej zawartości białka w diecie” dlatego, aby zwalczyć ten problem, dr Cannon sugeruje, że kobiety na diecie Paleo spożywają „złożone węglowodany oraz owoce i warzywa o wyższym indeksie glikemicznym (ryż, ignam, yuca, banany itp.). Pomocne mogą być również witaminy i suplementy. ”
Po wykształceniu się i przedyskutowaniu mojego stylu życia z moim lekarzem, który zachęcił mnie do kontynuowania jedzenia tak, jak czułem się najlepiej, miałem zielone światło, aby kontynuować dietę Paleo. Biorąc pod uwagę, jak świetnie się czułam na diecie, gdy nie byłam w ciąży, wyobrażałam sobie siebie jako kobietę oczekującą w reklamie macierzyńskiej, uśmiechając się i pieszcząc jej spuchnięty brzuch, gdy jej pierworodna patrzyła z dumą.
Chciałbym, żeby tak było.
Wczesną ciążę spędziłem tłumiąc knebel i klęcząc przed toaletą. Doświadczyłem marki wszechobecnych mdłości, które trwały cały dzień, przez co nie byłem w stanie nawet posiekać warzywa bez wstrętu do łazienki. Ciemne, liściaste warzywa, zdrowe mięso i soczyste owoce, które kiedyś stanowiły moją dietę, stały się intensywnymi awersjami do jedzenia. Myśl o jedzeniu jarmużu doprowadziła mnie do łez.
Moje ciało wydawało się mnie karać za zdrowy styl życia.
Nie miałem pojęcia, co jeść, nie cofając się do moich dni jedzenia chleba i lodów. Próbowałem nakłonić się do jedzenia skrobiowych, lekkostrawnych przekąsek, ale wydawało mi się, że mój żołądek przestał być zainteresowany jedzeniem teraz, gdy mieszkało ono z dzieckiem w moim ciele. To było szaleństwo nie do uwierzenia. Przed poczęciem jadłem, ćwiczyłem i spałem wyjątkowo dobrze, ale moje ciało wydawało się karać mnie za zdrowy styl życia.
Biorąc pod uwagę, jak źle się czułem, zdziwiłem się, widząc, że z każdą wizytą prenatalną mój lekarz powiedział, że przybieram na wadze „normalnie”, a moje dziecko również normalnie rośnie. Chociaż chciałem tupać, jęczeć i przeklinać mój układ rozrodczy, wydawało się, że właściwie wykonuje swoją pracę. Mimo to wydawało się, że to dziecko nie chce mieć nic wspólnego z jedzeniem Paleo, a po miesiącach frustracji nie byłem pewien, jak długo jeszcze chcę z tym mieć cokolwiek wspólnego.
Mijały tygodnie. Musiałem kupić większe spodnie. Ale pomimo tego, co czułem, że moje ciało jest coraz bardziej podobne do kuli do kręgli, największą zmianą, którą zobaczyłem, był nie mój wygląd, ale postawa.
Jedzenie diety Paleo pomogło mi sprawować kontrolę nad chorobą i wyczerpaniem, których doświadczyłem przed drugą ciążą. Wiedziałam, co mogę zjeść, co sprawiłoby, że zachorowałam, jakie smakołyki mogłabym „oszukać” i jakie skutki uboczne mogłam doświadczyć. Kiedy zaszłam w ciążę, straciłam tę kontrolę. Zamiast być proaktywnym i dbać o swoje zdrowie i dietę, utknąłem w ciele, które reagowało na niekontrolowane zmiany hormonalne. Nie mogąc skupić się na mojej diecie Paleo, zacząłem skupiać się na pozytywach: miałem męża wspierającego, dorastającego syna; Byłem w stanie począć; moja rodzina była zdrowa i nawet jeśli przez większość dnia czułem się jak śmieci, ostatecznie też byłem zdrowy. Kiedy przeniosłem swoją perspektywę z frustracji i gniewu na akceptację i współczucie, moja pewność siebie wzrosła i moja ciąża stała się znacznie łatwiejsza.
Zamiast zmuszać się do jedzenia białka i gniewać się na siebie, gdy nie mogłem znieść zapachu, nauczyłem się słuchać tego, czego pragnęło moje ciało. Zjadłem to, co chciałem jeść, nawet jeśli nie było to technicznie Paleo.
Kiedy przyjąłem bardziej uważne podejście, zacząłem zauważać, że moje nudności przebiegały w przewidywalnych cyklach. Zamiast zmuszać się do jedzenia białka i gniewać się na siebie, gdy nie mogłem znieść zapachu, nauczyłem się słuchać tego, czego pragnęło moje ciało. Zjadłem to, co chciałem jeść, nawet jeśli nie było to technicznie Paleo. Oznaczało to, że od czasu do czasu spędzałem dzień bez mięsa lub warzyw (horror!), Ale okazało się, że to nie taka wielka sprawa.
Kiedy poświęciłem czas na słuchanie swojego ciała, odkryłem, że w końcu udało mi się zdobyć potrzebne mi składniki odżywcze i mogłem bez problemu spożywać te produkty. Nie czułem, że muszę zrezygnować z mojego stylu życia Paleo ani związanych z tym korzyści. Musiałem tylko nauczyć się ufać sobie.
Ciąża jest męcząca. Małą energię, którą miałem jako ciężarna kobieta, lepiej było przeznaczać na kochanie i docenianie mojego ciała, zamiast obsesji na punkcie tego, co zjadłem. Paleo umożliwiło mi zarządzanie moim zdrowiem, ale pomogło mi również zaakceptować fakt, że niektóre aspekty mojego zdrowia są poza moją kontrolą. W końcu nauczyłem się, że muszę być milszy dla siebie i swojego ciała podczas jednego z najbardziej wymagających rozdziałów w moim życiu. Niezależnie od tego, co zjadłem, to właśnie sprawiło, że poczułam się zdrowsza ze wszystkich.
