Zrobiłem od podstaw godny dom z piernika

Odkąd byłem małą dziewczynką marzyłem o stworzeniu fantastycznego piernika. Kiedyś przeglądałem wakacyjne książki kucharskie i domowe czasopisma i gapiłem się na piękne, oszałamiające domki z piernika. Rysowałem plany i sporządzałem listy zapasów, ale moja matka nie była piekarzem, więc moje wielkie plany pierników marnowały się rok po roku. Najbliżej realizacji mojego marzenia z piernika było zrobienie domów krakersów grahamowych, spakowanych do kartonów po mleku z lukrowanym puszkiem w szkole.

Kiedy w końcu byłam wystarczająco dorosła i wystarczająco wykwalifikowana, aby samodzielnie podejmować wysiłki na rzecz wielkiego domu z piernika, najbardziej zapomniałam o mojej obsesji na punkcie pierników z dzieciństwa. Wakacje jako dorosłe były o wiele bardziej pracowite i chociaż często planowałem zbudować dom z piernika, coś innego zawsze miało pierwszeństwo. Zawsze wydawało się, że był to projekt lepiej zachowany na przyszły rok.

Eksperyment

Teraz, kiedy mam własne dzieci, moje aspiracje z piernika powróciły. Czuję, że powinienem realizować swoje dziecięce marzenia o Bożym Narodzeniu. Mój najstarszy jest wreszcie w tym wieku, w którym może pomagać w rzemiośle, i przekazałem moje powinowactwo obojgu moim starszym dzieciom. Postanowiłem więc dać im szansę na znalezienie bajecznego domu z piernika do odtworzenia i zacząłem na początku tego sezonu wakacyjnego (zanim moje dobre intencje znów spadły).

Okazuje się, że zrobienie idealnego piernika jest trudniejsze niż myślałem …

Etap 1: Planowanie

Moją ulubioną częścią projektów jest zwykle planowanie. Już jako dziecko uwielbiałem patrzeć na różne opcje i wyobrażać sobie, jak mógłbym realizować moje wyobrażone plany pieczenia. Myślę, że dzieje się tak, ponieważ planowanie łatwo staje się zwlekaniem, a ja jestem strasznym zwlekaniem.

Jednak tym razem planowanie nie zależało ode mnie. Postanowiłem pozwolić dzieciom pomagać w przypinaniu zdjęć i zdecydować, jakiego rodzaju domu chcą. Osiedliliśmy się na dwupiętrowym domu z piernika, a kiedy zdałem sobie sprawę, że nie mogę w najdzikszych snach stworzyć szablonu dla dwupiętrowego domu z piernika, który nie zagłębiłby się w siebie (hej, jestem tylko człowiekiem), my poszedł z kilkoma mniejszymi cukierkami.

Mój syn przez długi czas nalegał, abyśmy zbudowali dom z piernika Tardis. Nie dlatego, że oglądamy Doktora Who, ale dlatego, że był NIEBIESKI i COOL. I za każdym razem, gdy nalegał na to, jego siostra krzyczała, że ​​chce domów z trzciny cukrowej, które przypinaliśmy. To była radość. Zaczynałem się zastanawiać, czy kiedykolwiek dojdziemy do punktu, w którym moglibyśmy uzgodnić dom, ale wkrótce zaczęliśmy łączyć z jednolitym tematem. Było dużo wystroju rurki i kolorowych cukierków, a pomysły wydawały się, jakbyśmy mogli połączyć je w dość spektakularny mały domek.

To oczywiście do momentu rozpoczęcia pieczenia.

Etap 2 (A): Pieczenie szablonu z piernika

W pewnym sensie naszkicowałem szablon domu z piernika, kiedy pewnej nocy kąpałem córkę. Innymi słowy, moje umiejętności matematyczne nie były zbyt celne, podczas gdy próbowałem powstrzymać ją przed zanurzeniem głowy w wodzie do kąpieli, udając jednocześnie syrenę. Moje obliczenia doprowadziły do ​​powstania piernikowych ścian, które zespoliły się ze sobą w wielką, nieuporządkowaną kupę, mimo moich wysiłków.

Uświadomiłem sobie, że chociaż jestem doskonałym piekarzem, nie jestem wielkim architektem. Po części dlatego, że jestem leniwy, a po części dlatego, że matematyka, która zajmuje się kątami, nie jest moją mocną stroną.

Etap 2 (B): Naprawianie szablonu piernika

Mój silny garnitur to Tim Gunning w kuchni (tak, Tim Gunn może być używany jako czasownik akcji). Kiedy wszystko zaczyna się rozpadać, po prostu mówię sobie, aby „sprawić, by działało” i opracować plan. Kiedy mój mąż jest w pobliżu, podczas gdy ja zdecydowanie zawodzę w kuchni, zrobi dla mnie głos Tima Gunna. To naprawdę pozwala mi twórczo rozwiązać problem. (I to jest przezabawne.)

Wyjąłem więc swoje tandetne papierowe szablony i wyciąłem wokół ciepłego piernika nożem. Czy to było oszukiwanie? Raczej. Zadziałało? Tak. Czułem się bardzo pewnie, że jestem w stanie zbudować dom z piernika, o którym marzyłem przez tyle lat. A moje dzieci były zadowolone z faktu, że mój bałagan oznaczał, że zostały resztki piernikowych ciasteczek, które mogliby zjeść. Win-win.

Etap 3: Budowa

Czułem się bardzo pewny swoich umiejętności, dopóki nie zacząłem układać wszystkich pierników i zdałem sobie sprawę, że dopasowanie nie jest tak idealne, jak sobie wyobrażałem. Ściany nie były równe. Komin nie pasował do siebie. Ale prawdopodobnie najbardziej niepokojące było to, że zdecydowanie wyciąłem drzwi z jednego z elementów dachu zamiast jednego z elementów ściany w kształcie litery A.

Więc znowu zadałem sobie pytanie, co zrobiłby Tim Gunn? Powiedziałby mi, żeby to działało. Więc wcisnąłem (na szczęście jeszcze nie zjedzony) kawałek drzwi z powrotem w dachowe ciasteczko i zacząłem budować dom z mnóstwem szronu. Tak dużo lukier. Więcej szronu, niż kiedykolwiek marzyłem, że będę potrzebować. Więcej szronu niż kiedykolwiek byłoby potrzebne dla symetrycznego domu z piernika.

Zaczynałem czuć się mniej pewny swoich umiejętności i czułem, że moja mama prawdopodobnie miała dobry pomysł, pozwalając mi wyglądać, ale nie starać się, skomplikowanego domu z piernika jako dziecko.

Etap 4: Dekorowanie

Na świecie nie było wystarczająco dużo luk i poprawek, aby nasz komin działał, ale co zaskakujące, lukier zdawał się utrzymywać całkiem dobrze, a dom nie zapadł się tak, jak się spodziewałem. Oznaczało to, że mogliśmy przejść do etapu zabawy: dekorowania. A przynajmniej byłby to zabawny etap, gdybyśmy nie próbowali odtworzyć doskonałych domów, które miały sople lodu wokół krawędzi i idealnie poprowadzone dachy gontowe. (Mogę być dobry, ale nie taki dobry.)

Dzieciaki jęczały i przełykały słodycze, które położyłem na ladzie, aby je ozdobić, a ja wykonałem najdrobniejsze detale, robiąc zakupy na dachu. W końcu stracili zainteresowanie i odeszli, by zagrać gdzie indziej, tylko od czasu do czasu wracając, by zabrać więcej cukierków z kontuaru. Kiedy dach został już ukończony, włożyliśmy trochę kolorowych cukierków i zdaliśmy sobie sprawę, że wiele rzeczy, które działały w domkach z piernika, w rzeczywistości nie działało w naszym zdrowym domu z piernika.

Trzciny cukrowe nie pozostały, więc jemy. Miętówki i czekoladki były zbyt duże, więc jemy też. Większość procesu dekorowania polegała na jedzeniu słodyczy. Moje dzieci uwielbiały to i nie mogły doczekać się ukończenia domu.

Etap 5: Nazywać to wystarczająco dobrze

Chociaż technicznie etap 5 miał być wykończony, nie do końca tak się potoczyło. Zacząłem robić skomplikowane orurowanie po bokach domu i musiałem je zetrzeć i zacząć od nowa … i znowu, i znowu, aż w końcu zdałem sobie sprawę, że muszę zadowolić się wystarczająco dobrze.

Moje dzieci nie dbały o to, że nie dostałem wszystkich szczegółów, których chcieli. Mają cukierki. Poza tym byli po prostu podekscytowani jedzeniem piernika (niewiele wiedzieli, że planowałem umieścić go pod kopułą z ciastem i zachować na półce, aż będzie to zepsuta cegła świątecznej dekoracji). perfekcja nie jest tak naprawdę celem, do którego należy dążyć z dziećmi. Musiałem sobie przypomnieć, że to powinna być zabawa.

Czy warto było eksperymentować z piernikiem?

Uświadomiłem sobie, że cały stres, na jaki się narażałem, był zupełnie niepotrzebny. Moje dzieci równie dobrze bawiłyby się przy krakersach w Graham. Dla nich nie chodziło tylko o produkt końcowy, ale o to, aby cieszyć się procesem - planowaniem, pieczeniem, jedzeniem słodyczy - wszystko to. Byli po prostu podekscytowani, że wykonali świąteczny statek, koniec historii.

Zdecydowanie potrzebowałem ich przypomnienia, aby zatrzymać mojego kucharza, kiedy weszliśmy w sezon wakacyjny. Tak bardzo pragnę, aby wszystko wyglądało idealnie, że często zapominam zwolnić i cieszyć się procesem. Następnym razem myślę, że pozwolę moim dzieciom przejąć królowanie i pokazać mi, jak to się naprawdę robi - z całą radością i niedoskonałościami.