Przez tydzień próbowałem rodzicielstwa jak angielski

Nie jestem pewien, kiedy oficjalnie zostałem anglofilem, ale tak długo, jak pamiętam, zawsze chciałem być Brytyjczykiem. Na szczęście dla mnie, kiedy miałem 16 lat, spotkałem Anglika i poślubiłem go pięć lat później, tym samym doprowadzając moją miłość do kultury angielskiej do jej logicznego zakończenia.

Kiedy w zeszłym roku mieliśmy nasze pierwsze dziecko, nie mogę powiedzieć, jak bardzo ekscytowało mnie to, że z urodzenia jestem obywatelką angielską. (Ma paszporty zarówno amerykański, jak i brytyjski). Chociaż pierwszy rok życia spędziła w moim rodzinnym stanie Karolina Północna, chciałem zanurzyć ją w prawdziwym doświadczeniu brytyjskiego dziecka. To miało sens, że chciałbym spróbować swoich sił w brytyjskim rodzicielstwie.

Ale co właściwie pociąga za sobą brytyjskie rodzicielstwo? Aby się dowiedzieć, zapytałem szwagierki i moich angielskich przyjaciół, jakie elementy angielskiego rodzicielstwa wyróżniają się na tle nich. Jeden z moich angielskich przyjaciół powiedział: „Tradycyjne rodzicielstwo w języku angielskim polega na nakłonieniu niani do rodzicielstwa, podczas gdy rodzice chodzą na bal (lub pracują, jeśli nie wyższej klasy). Ponadto dzieci powinny być widoczne i niesłyszalne. I nigdy nie powinno się pisać książek o rodzicielstwie - po to są nianie. Podobnie jak Mary Poppins. ”Choć może to być stereotypowy pomysł brytyjskiego rodzicielstwa, jest on również nieco przestarzały. Odkryłem, że współczesny brytyjski rodzic działa według kilku innych pomysłów.

Chris Jackson / Getty Images Rozrywka / Getty Images

Eksperyment

Przez tygodniowe doświadczenie bycia prawdziwą brytyjską „mamą” postanowiłem zastosować kilka kluczowych podejść do rodzicielstwa, które wyciągnąłem z moich badań na brytyjskich blogach dla rodziców: nie martwię się o ochronę przed dziećmi, nie chwalę się moją córką i ćwiczę „negatywnie” grzeczność ”(w gruncie rzeczy, nie rozmawiając publicznie z nieznajomymi i działając przy założeniu, że wolą po prostu zostać w spokoju).

„Tradycyjne rodzicielstwo w języku angielskim polega na nakłonieniu niani do rodzicielstwa, podczas gdy rodzice idą na bal. Ponadto dzieci powinny być widoczne i niesłyszalne. I nigdy nie powinno się pisać książek o rodzicielstwie - po to są nianie. Jak Mary Poppins. ”

Zaplanowałem także bardziej wyluzowane podejście do wychowywania dzieci jako całości, w tym nie martwiąc się o przekleństwa lub ilość cukru, jaką ona przyjmuje. Świnka Peppa będzie na naszym ekranie telewizyjnym za tonę, gotowałbym Brytyjskie posiłki, a ja spróbowałbym karmić piersią publicznie (jak się wydaje, że jest to ogólnie akceptowane w Wielkiej Brytanii).

Dzień 1: Niech żyje dziecko

Christie Drozdowski

Zaczęliśmy dzień od naszej zwykłej rutyny: pozwoliłem mojej córce bawić się w mojej sypialni, podczas gdy próbowałem zebrać energię, aby wstać z łóżka. Zazwyczaj zabieram ją do łazienki, a potem do salonu, gdy zaczynamy dzień, ale dziś rano, w duchu brytyjskiego rodzicielstwa, zostawiłem ją w sypialni na kilka minut.

Mój partner i ja nie mamy sypialni zabezpieczonej przed dziećmi, więc wahałem się, czy pozwolić jej zostać sama. W rzeczywistości nie mogłem powstrzymać się od rozejrzenia się, by upewnić się, że nie ma tam nic, co mogłoby ją skrzywdzić. Później tego dnia sama weszła do swojej sypialni, a ja celowo powstrzymałem się od podążania za nią. Ciekawie było widzieć, jak czuje się tak swobodnie z własną niezależnością, i czułem, że to dobrze dla nas obojga.

Później, kiedy byliśmy na zewnątrz, upadła i podrapała się w kolano. Napisałem na Instagramie, jak dobrze poradziła sobie z upadkiem, dopóki nie zdałem sobie sprawy, że technicznie się chwalę. Zdałem sobie sprawę, że prawie zawsze chwaliłem się moją córką w mediach społecznościowych, co uświadomiło mi, jak szybko amerykańskie mamy publikują cotygodniowe aktualizacje na temat wszystkich nowych rzeczy, które robią nasze dzieci.

Dzień 2: Świnka Peppa przybywa do Ameryki

Christie Drozdowski

Wiedziałam o szaleństwie Świni Peppy w Wielkiej Brytanii od moich szwagierek i siostrzenic, które tam mieszkają. Ale wyglądało na to, że ta brzydka mała prosiaczka zyskała sobie markę także w Stanach: tego dnia widziałem promocję nadchodzącego show na żywo w Peppa Pig w lokalnym miejscu, a także reklamę na Facebooku mini-książek Peppa Pig w Chick-Fil-A.

Znalazłem kilka klipów Świnki Peppy na YouTube i umieściłem ją w telewizji, aby moja córka mogła obejrzeć ją po raz pierwszy. Była całkowicie zafascynowana i wypuściła kilka małych chichotów podczas oglądania. „Jak to się dzieje?” - pomyślałem, obserwując ją zahipnotyzowaną dziecinną animacją i prostymi liniami fabuły. Rodzice nigdy się nie dowiedzą.

Zacząłem również rozumieć brytyjski slang, na przykład używając słowa „pielucha” do pieluchy. Podobnie moja córka: w pewnym momencie zawołałam do niej: „Czas zmienić pieluchę!”, A ona z radością poszła za mną do swojego pokoju, aby to zrobić. Ale może pomyślała, że ​​pielucha to nowa zabawka.

Dzień 3: Zagubiony w tłumaczeniu

Christie Drozdowski

Poszliśmy do „sklepów” - jak powiedzieliby Brytyjczycy - aby znaleźć buty, które mogłaby nosić na swoim pierwszym przyjęciu urodzinowym. Wpadliśmy też do Chick-Fil-A, żeby znaleźć te mini-książki Świnka Peppa. To znaczy, jak mogłem się oprzeć?

Kiedy mówiłem komuś o tym, jak moja córka uwielbia chodzić za wózkiem i popychać go razem ze mną, użyłem słowa „pchać krzesło”, co na ogół nazywaliby to Anglicy, a ta osoba myślała, że ​​mówię o zakupach wózek. Nie zawracałem sobie głowy ich poprawianiem.

Dzień 4: Teoria uprzejmości jako teoria rodzicielska

Christie Drozdowski

Zwykle, jeśli moja córka płacze o coś, bardzo szybko ją pocieszam. Odkąd zostaję w domu, ona nigdy nie musiała być beze mnie przez długi okres czasu, więc nie jesteśmy przyzwyczajeni do separacji.

Jednak w dniu 4 moja przyjaciółka przyszła z synem, aby obejrzeć moją córkę, abym mógł przeprowadzić gruntowne sprzątanie w domu. Na początku po prostu zamknąłem drzwi łazienki, żeby mogła się bawić w salonie, ale najwyraźniej to nie działało. Nienawidziła tego, że nie widziała mnie i nie przychodziła do łazienki, żeby móc „bawić się” środkami czyszczącymi takimi jak mama, co oczywiście stanowiło dla mnie ogromny czynnik odstraszający.

Płakała i płakała, ale starałem się zachować sztywną górną wargę. Pomyślałem o brytyjskiej teorii „negatywnej uprzejmości”, która w gruncie rzeczy oznacza po prostu zostawienie kogoś w spokoju, gdy są zdenerwowani, i zostawiłem ją w spokoju podczas jej małej próby, nie wychodząc, by ją uspokoić.

W końcu moja przyjaciółka zabrała ją ze swoim synem do parku, aby się pobawić i szybko przełamała lęk separacyjny. Nie jestem pewien, czy była to negatywna uprzejmość, czy też obietnica pójścia do parku, ale uspokoiła się i chociaż ciężko mi było usłyszeć jej płacz bez mówienia jej, nie czułam się podle lub nie zła mama za to.

Dzień 5: Pełna wersja angielska Fry-Up

Christie Drozdowski

Posiadanie angielskiego męża oznacza, że ​​znam kuchnię angielską i często włączam ją również do gotowania w domu. Śniadanie jest naszym ulubionym i nie ma nic lepszego niż tradycyjne angielskie smażenie rano, które zazwyczaj obejmuje jajka, bekon, kiełbasę, fasolkę po bretońsku, smażone grzyby, tosty i pomidory. Bardzo dobrze mi poszło z moją córką, ponieważ uwielbia jajka. Chociaż nie wydawała się być wielką fanką grzybów, fasolka po bretońsku była brudna, ale zdecydowanie hitem.

Dzień 6: Karmienie piersią w miejscu publicznym

Zebrałem od wielu angielskich mam, które wiedziałem, że kobiety w Anglii mogą ogólnie karmić piersią. Kiedy jesteśmy publicznie, zwykle wybieram karmienie piersią w moim samochodzie, ale zdecydowałem się na pielęgniarkę, gdy byliśmy w kawiarni. Na szczęście nie otrzymałem żadnych komentarzy od nieznajomych, ale zdecydowanie musiałem przezwyciężyć własny niepokój związany z publicznym karmieniem piersią, ponieważ robiłem to wcześniej tylko raz lub dwa razy.

Chociaż skończyłem karmić piersią moją córkę tylko przez kilka minut, potem poczułem duży wzrost pewności siebie dzięki temu, że przezwyciężyłem strach przed tym, co inni mogą myśleć. Bez względu na to, co ktokolwiek mógł pomyśleć w kawiarni, oderwałem się od publicznego dumnego karmienia piersią - i nie jestem całkowicie przeciwny powtórzeniu tego.

Dzień 7: Chill Pill

Moja córka nie wypowiada teraz prawdziwych słów, ale mówi „mama” i „dada” z mnóstwem bełkotów do siebie i innych. Interesujące jest to, że ma zdolności poznawcze i rozumie wiele innych słów, takich jak „ręce”, „brzuch”, „zabawki” i wiele innych. Mój partner i ja zazwyczaj nie używamy przekleństw w naszej codziennej mowie, ale wiemy, że wypuszczamy jedno tu i tam, i byliśmy świadomi, że nie wypowiadamy ich przed naszą córką.

Jednak w duchu Brytyjskiego Tygodnia Rodzicielskiego rzuciłem sobie wyzwanie, by nie być tak sumiennym w tej sprawie. (Według ankiety z 2009 r. 9 na 10 rodziców przysięga przed swoimi dziećmi, co sprawia, że ​​jest to tak samo brytyjska tradycja, jak popołudniowa filiżanka herbaty.) Nie wiem, czy moja córka słysząca moje przekleństwa rzeczywiście miała jakikolwiek wpływ na niej, ale doceniłam możliwość nieco bardziej wyluzowanego języka, którego używam wokół niej. Uświadomiłem sobie, że biorąc trochę „zimnej pigułki”, tak jak Brytyjczycy, zdecydowanie pomaga zminimalizować przytłaczające „poczucie winy mamy”, które odczuwamy my, Amerykanie.

Wniosek

Jestem zdecydowanie przygotowany na przyjęcie tych podejść do wychowywania mojej córki, zwłaszcza że przygotowujemy się do przeprowadzki do Anglii w przyszłym roku. Do tego czasu w przyszłym roku nie będę po prostu testował tych pomysłów przez tydzień, ale całkowicie zanurzymy się w brytyjskiej kulturze. Nie mogę powiedzieć, że całkowicie porzucę wiele typowo amerykańskich sposobów rodzicielstwa, ale wiem również z tego eksperymentu, że nie zajmie mi dużo czasu, aby poczuć się jak w domu, wychowując moją córkę w Anglii.