Tak jak kochałem moich bliźniaków, kiedy się urodzili, nie czułem tego samego w stosunku do mojego ciała poporodowego. Miesiące na leżeniu sprawiły, że moje mięśnie i stawy się rozluźniły, a do tego dochodziłem do siebie po odcinku „c”. Moje nowe ciało było zupełnie dziwne i nieznane.
Zanim zostałem mamą, żyłem dla ćwiczeń. Widząc, jak daleko mogłem posunąć się na maszynie eliptycznej lub mogłem podnieść cięższą wagę niż tydzień wcześniej, sprawiłem, że poczułem się silny i seksowny. Zamiast tego miałem powoli gojące się nacięcie w kształcie litery C i obolałe kolana, które sprawiły, że przeszedłem z łóżeczek na kanapę iz powrotem. Moje ciało było w kolorze skóry, w której nie rozpoznałem ani nie czułem się dobrze - to znaczy, dopóki nie zacząłem chodzić do Zumby.
12 tygodni po mojej dostawie pozwolono mi wrócić do ćwiczeń. Myślałem, że będę podekscytowany powrotem do mojej starej rutyny fitness, ale zamiast tego czułem się jak tortury. Wpatrywałam się w zegar przez cały 20-minutowy film, licząc sekundy, aż skończyłem. Często mówiłem sobie, że moje ruchy powodują, że dzieci się poruszają, więc mam pretekst, żeby się zatrzymać i wrócić do miejsca na kanapie. Byłem sfrustrowany słabością mojego ciała podczas ciąży i nie rozpoznałem sylwetki, którą widziałem w lustrze, jako mojej własnej.
Powierzyłem to wszystko długodystansowemu przyjacielowi, którego własne dziecko było o rok starsze od moich dzieci. Zasugerowała, żebym spróbował klasy Zumba. Zumba to inspirowana łaciną klasa fitness taneczna. Każda klasa może zawierać od 10 do 15 piosenek, zwykle hity, którymi obecnie kiwasz się w radiu lub informacje zwrotne, na które znasz każde słowo. Każda piosenka ma swoją rutynę, a instruktor demonstruje ruchy z przodu klasy, używając głównie wskazówek niewerbalnych. Niektóre tańce inspirowane są hip-hopem, a niektóre to cumbia, salsa lub merengue.
Początkowo pomysł pójścia do Zumby wydawał się być dokładnym przeciwieństwem tego, czego potrzebowałem. Uwielbiam tańczyć, ale jedynym formalnym treningiem tańca, jaki miałem, był rok baletu, kiedy miałem 7 lat. Nie byłem pewien, czy będę w stanie dotrzymać kroku. Ponadto byłem już niezadowolony z tego, co zobaczyłem, kiedy zebrałem się na odwagę, by spojrzeć w lustro. Byłem już niepewny co do mojego ciała. Wchodzenie do studia ćwiczeń wyłożonego lustrzanymi ścianami i rozpoczynanie od siebie przez godzinę z rzędu wydawało się dokładnym przeciwieństwem tego, czego potrzebowałem. Ale zgodziłem się, że coś musi się zmienić, więc obiecałem jej, że spróbuję.
Byłem już niepewny co do mojego ciała. Wchodzenie do studia ćwiczeń wyłożonego lustrzanymi ścianami i rozpoczynanie od siebie przez godzinę z rzędu wydawało się dokładnym przeciwieństwem tego, czego potrzebowałem.
Moja lokalna siłownia ma zajęcia, więc odkurzyłam swoją kartę członkowską i wyszłam. Całą pierwszą klasę przylgnąłem do tylnej ściany, starając się nie zwracać na siebie uwagi. Byłem pewien, że wszyscy się na mnie gapią i oceniają, jak wyglądają moje nogi w moich spodniach do jogi. Wydawało się, że wszyscy znają ruchy do tańca, nie patrząc na instruktora. Byli jak dodatki w filmie Katy Perry (Teenage Dreamerera, żaden z tych kulturowo odpowiednich nonsensów Świadków).
W miarę upływu godzinnej lekcji kapałem potem, nawet nie zdając sobie sprawy, że tak ciężko pracuję. Uwielbiałem ścieżkę dźwiękową i ruchy, które udało mi się uzyskać. Dodatkowo byłem tak zajęty obserwowaniem moich stóp i próbowaniem kopiowania ruchów instruktora, że tak naprawdę nie martwiłem się tym, jak wyglądało moje ciało. Pod wpływem endorfin postanowiłem wrócić za kilka tygodni.
Stopniowo moje ciało odzyskiwało utraconą ruchomość, gdy byłam w ciąży. Podczas gdy mój brzuch i piersi są na zawsze zmienione przez bliźnięta, Zumba naprawdę pomogła mi nauczyć się kochać moje ciało takim, jakie jest, zamiast żałować, że nie jest to coś, co nie jest. Kiedy podczas zajęć widzę siebie w lustrze, zauważam, jak niesamowicie wyglądam (w większości przypadków) tańcząc w rytm muzyki, a nie wielkości moich ramion lub brzucha.
Teraz staram się dotrzeć do Zumby dwa razy w tygodniu, z okazjonalnymi zajęciami weekendowymi, jeśli naprawdę muszę otrząsnąć się ze stresu. Nigdy nie będę najlepszy w klasie, ponieważ moje stopy po prostu nie mogą poruszać się tak szybko, ale kiedy rutyna nie jest moją ulubioną, wiem, że do następnej piosenki i tańca są tylko trzy minuty. A jeśli naprawdę nie lubię rutyny, cóż, nie jestem ponad przerwą na wodę w odpowiednim czasie.
Zumba naprawdę pomogła mi nauczyć się kochać moje ciało takim, jakie jest, zamiast sprawić, że żałuję, że nie jest to coś.
Ale nie chodzę na zajęcia z Zumby, bo pewnego dnia chcę tańczyć na scenie. Robię to, ponieważ sprawia, że kocham moje ciało i to, co potrafi. Pod koniec zajęć serce bije mi mocno, a moje ubrania są przemoczone. Spalanie kalorii jest świetne, ale lepiej uchwycić to samo uczucie, które tańczyłem w klubie z moimi przyjaciółmi (tylko lepiej, ponieważ okładka jest tańsza i nie ma rando próbującego podnieść jego erekcję na mojej nodze).
Uwielbiam też, jak pozytywny jest mój organizm z Zumba. Zachęcamy Cię do pochwalenia się swoją indywidualnością i kreatywnością w klasie. Kobiety w każdym wieku io różnych typach ciała noszą jaskrawo kolorowe legginsy lub topy z wycięciami. Widzieliśmy nawet lekkie buty. Nie jestem kimś, kto uprawia top na ulicy, ale w Zumbie? Spróbuj mnie zatrzymać. Klasa daje mi pewność, której nigdzie indziej nie mam.
Po latach uczęszczania na tę samą klasę z tymi samymi kobietami jestem częścią społeczności. Nie oceniamy się na podstawie naszego wyglądu ani nie rywalizujemy w pierwszym rzędzie w klasie. Dzielimy się szczegółami o naszym życiu przed rozpoczęciem zajęć, a między piosenkami kibicujemy sobie nawzajem, gdy praca nóg wydaje się niemożliwa. Zachęcamy się do wspinania się na scenę z instruktorem i śmiejąc się z siebie, gdy zapominamy o ruchu. Kiedy jestem na zajęciach z Zumby, nie obchodzi mnie numer na tyle moich spodni ani to, jak wygląda mój brzuch, gdy pompuję i skaczę. Wiem tylko, jak niesamowicie się czuję.
Wypróbowanie Zumby po zostaniu mamą zdecydowanie pomogło mi przywrócić seksowny powrót - co jest apropos, ponieważ jest to jedna z moich ulubionych piosenek zumba w historii.
