Prawie wszyscy z macicą zgadzają się, że w skali szczęsliwości okresy mieszczą się gdzieś pomiędzy „dużym szumem” a „całkowicie obrzydliwym tygodniem okropności”. Jednak przez ostatnią dekadę udało mi się być jednym z nich rzadcy ludzie miesiączkujący, którzy myślą o tym, co moja matka nazywa „tą porą miesiąca”, nie karą, ale delikatnym (ok, czasem nie tak łagodnym) przypomnieniem cyklicznej natury życia. Może to tak dziwne powiedzieć, ale naprawdę doceniłem mój okres. W wieku 19 lat znajomy zwrócił mnie na istnienie filiżanek menstruacyjnych, a po przeczytaniu instrukcji pięć lub sześć razy i radzeniu sobie z dość stromą krzywą uczenia się nigdy nie spojrzałem wstecz. To znaczy, dopóki nie urodziłam dziecka, i znów zaczęłam krwawić do podkładki, zastanawiając się, dlaczego, do cholery, czułam się, jakbym wróciła do liceum.
Nigdy nie lubiłem tamponów, ponieważ wszystko, od sznurka do aplikatora, dziwnie mnie zaskoczyło, a to nawet nie wpada w ciągły strach przed zespołem szoku toksycznego. Ale kubki? Próbowanie filiżanek menstruacyjnych było czymś zupełnie innym. Zacząłem od Cup Cup, który jest jednorazowy i mniej kosztowny niż kupowanie kubka o wartości 30 USD, który trzymasz na zawsze, więc łatwiej było po prostu spróbować, czy mi się podobało. Potem pokochałem to i stworzyłem przyzwyczajenie, po prostu ich używałem. W tym momencie minęło ponad dziesięć lat! Z tego powodu ledwo pamiętam, jak wyglądał okres przed zmianą.
Ale potem zaszłam w ciążę, urodziłam dziecko i wszystko w mojej rutynie menstruacyjnej się zmieniło.
Po obsesyjnym śledzeniu cyklu przez miesiące, zaszłam w ciążę, a miesiączka minęła, ponieważ moje ciało było zajęte hodowaniem płodu. Po porodzie powiedziano mi, że przez jakiś czas nic nie było możliwe, ponieważ goiłem się (ma sens!), Więc wiedziałem, że całe to rozkoszne krwawienie poporodowe będzie proste w maksymalne opuszki. Kiedy to w końcu się skończyło, karmiłem piersią przez całą dobę, więc mój okres nie trwał przez kilka miesięcy. Gdzieś w mieszance wszystkiego, co się działo, skończyliśmy bez jednego z moich cennych kubków w domu. Kiedy w końcu menses wróciły do mnie, byłem totalnie zszokowany. Łatwiej było złapać tanią paczkę padów w sklepie narożnym niż poszukać mojego ulubionego produktu, więc to właśnie zrobiłem. Powiedziałem sobie, że to tylko na ten miesiąc, że będę zaopatrzony przed kolejnym okresem.
Próbowałem żartować, że ja i dziecko noszymy pieluchy, ale tak naprawdę to wcale nie było śmieszne.
Ale jak się okazuje, nigdy tego nie zrobiłem. Niemowlęta sprawiają, że jesteś naprawdę zajęty, zmęczony i rozproszony, co jest prawie dokładnie tym, jak skończyłem z powrotem na podkładki, wyłącznie na całe pięć miesięcy.
Posiadanie okropnych skurczów i potrzebującego niemowlęcia jest jednocześnie jednym z najokrutniejszych żartów wszechświata. W pierwszym miesiącu, w którym moja rutyna miesiączkowa, szczerze miałem wrażenie, że znów mam 11 lat i czuję się zmieszany i przerażony tą nową rzeczą, którą robiło moje ciało. Nienawidziłem prawie wszystkiego w tym doświadczeniu, od skurczów po stały zapach krwi (nie zachowuj się, jakbyś nie wiedział, o czym mówię), aż po samą ilość tego. To sprawiło, że poczułem się wyczerpany i wyczerpany, a co więcej, ciągle zajmowałem się usuwaniem krwi. Próbowałem żartować, że ja i dziecko noszymy pieluchy, ale tak naprawdę to wcale nie było śmieszne.
Za każdym razem, gdy udało mi się oderwać od mojego dziecka, aby wziąć siusiu, przypominano mi, że jestem zalany krwią.
Wyobraziłem sobie, że największym powodem, dla którego pierwszy okres był tak cholernie nieszczęśliwy, było to, że minął prawie półtora roku, odkąd go miałem. Uznałem, że czułem się jak nastolatek, ponieważ po prostu nie byłem już przyzwyczajony do takiego krwawienia, i po prostu musiałem być cierpliwy wobec siebie i mojego ciała, podczas gdy on ciągle przechodził zmiany. Posiadanie dziecka jest w końcu czymś ogromnym i kto mógłby wiedzieć, w jaki rytm moje ciało osiadłoby po tym przewrocie. Ulżyło mi, gdy w końcu się skończyło (trwało to osiem dni, ponieważ wszystko jest okropne), a potem natychmiast wróciłem do nie myślenia o miesiączce. Więc kiedy nadszedł w następnym miesiącu, uderzyło mnie to znikąd, a ja w zasadzie wróciłem na tę samą łódź… tylko, że była to żałosna łódź na krwawym morzu.
Ludzie, którzy nie lubią (lub po prostu nie chcą próbować) filiżanek menstruacyjnych, często odczuwają konieczność dotykania krwi jako ostatecznego czynnika ick. W porządku; Nie powiem nikomu, jak wchodzić w interakcje z ich ciałem! Ale dla mnie okazało się, że maksymalne pady, których prawie nie pamiętałem, były bardziej mętną opcją. Jasne, opróżniając kubek, mogę dosłownie dostać krew na ręce (przepraszam, nie przepraszam), ale było to tylko dwa razy dziennie, a może trzy lub cztery razy w naprawdę ciężki dzień. Chodzi o to, że czas, w którym wchodziłem w interakcje z krwią, był odrębny i oddzielony od reszty mojego życia. Kiedy używałam kubka, nadal wiedziałam, że byłam na miesiączce, gdy spędzałam dzień, ale tak naprawdę nie musiałam sobie z tym radzić. Przez pierwsze kilka dni (o Boże, te intensywne pierwsze 48 godzin) mógłbym fizycznie poczuć, kiedy kubek jest pełny, i udać się do łazienki. Po tym? Musiałbym sobie przypomnieć, żeby to opróżnić.
Jednak w przypadku padów było ciągłe przypomnienie. Czułem krew wypływającą z mojego ciała, czułem wkładkę (nawet najcieńsze są jeszcze większe niż bielizna!) I tak, był zapach. I za każdym razem, gdy udało mi się oderwać od mojego dziecka, aby wziąć siusiu, przypominano mi, że jestem zalany krwią. Ponieważ nie ma grzecznego ani miłego sposobu na powiedzenie tego, maksi pad trzyma krew na ciele i wysycha na skórze, zlepia się z włosów łonowych i zmienia siusiu w co najmniej różowawy kolor. I pomimo tego, jak bardzo mogłem intelektualnie docenić cykl mojego ciała, byłem poważnie wyniszczony przez całą operację. Stwierdziłem, że okres całkowicie przejmuje mój mózg, przez co jestem wyjątkowo zrzędliwy i koloruję (ha!) Każde doświadczenie, które miałem z negatywnością.
Mówiąc najprościej, całkowicie nienawidziłem swojego okresu, tak jak wtedy, gdy byłem nastolatkiem.
I wiesz co? Może się wydawać, że kropka to kropka, ale tak nie jest. Nauczyłem się, że przynajmniej dla mnie sposób, w jaki co miesiąc radzę sobie z miesiączką, naprawdę wpływa na to, jak się czuję z ciałem i miesiączką. Możliwość poradzenia sobie z miesiączką w sposób, który jest najbardziej wygodny i w tym momencie najbardziej mi znany, stanowi różnicę między moim okresem bycia częścią pięknego cyklu życia w tym ciele a piekłem na ziemi.
