Poród to wielka sprawa, prawda? Wprowadzasz człowieka na świat, a wiele rzeczy może się nie udać. I nie muszą to być wielkie rzeczy, takie jak dziecko w niebezpieczeństwie lub matka z poważną utratą krwi. Istnieje wiele nieprzewidzianych zdarzeń podczas porodu i porodu, które mogą wykoleić Twoje idealne narodziny. Kiedy byłam w ciąży, byłam tak pochłonięta tym, jak zamierzam rodzić, że nie planowałam dobrze, co się stanie później - kiedy rzeczywiście przywiozłam moje dziecko ze szpitala.
Mój mąż i ja uczęszczaliśmy na zajęcia porodowe z kilkoma innymi parami raz w tygodniu przez cztery tygodnie. Dowiedzieliśmy się o etapach porodu i kiedy jechać do szpitala. Dowiedzieliśmy się o różnych pozycjach, w których możesz się rodzić, i o wszystkich wspaniałych lekach, które możesz uzyskać, aby pomóc w bólu.
Z drugiej strony dziecko miało własne pomysły i pozostało upartym zamkiem, kiedy ukończyliśmy naszą ostatnią lekcję, około dwa miesiące przed moim terminem. Im bliżej terminu, zaczęłam zdawać sobie sprawę, że te porody prawdopodobnie miałyby miejsce w sali operacyjnej zamiast w pokoju porodowym. Co, choć byłem rozczarowany, nadal było OK, dopóki ją poznałem, a ona przyjedzie na świat bezpieczna i zdrowa.
Dostosowałem swój plan porodowy, aby uwzględnić pewne rzeczy dotyczące samego cesarskiego cięcia. Na przykład chciałem, żeby zasłona była opuszczona, abym mogła ją zobaczyć, gdy tylko wyjdzie. Chciałem ją natychmiast przytulić, jeśli nie będzie żadnych problemów, dziecięcych dupków i wszystkich innych. Chciałem od razu karmić piersią. Oczywiście we wczesnych godzinach porannych, kiedy woda sama mi pękała w łóżku i musieliśmy spieszyć się do szpitala, ponieważ skurcze nadchodziły szybko i wściekle, zapomniałam o moim planie porodu na blacie kuchennym.
Mój pobyt w szpitalu był trudny, z rozpoznaniem stanu przedrzucawkowego, ale moja córka była zdrowa, tylko trochę za wcześnie i potrzebowała trochę szturchania stóp niskimi poziomami cukru we krwi. Przez sześć dni stale koncentrowałem się na karmieniu piersią, na próżno próbując spać i modląc się w niebiosach, aby moje ciśnienie krwi ustabilizowało się, abyśmy mogli się stąd wydostać. Dzień wypisu był prawie tak dobry, jak pierwsze usłyszenie płaczu mojego dziecka. Z miłością zajęliśmy 45 minut, aby przywiązać ją do granic fotelika samochodowego dla niemowląt, przetoczyliśmy się przez aptekę, aby odebrać leki przeciwbólowe, i ciągle sprawdzaliśmy, czy nie ma spontanicznie, nie wiem, spontanicznie spalić lub wylać przez tylne okno.
Razem z mężem weszliśmy do naszego domu, czując się, jakbyśmy powinni byli dostać leczenie czerwonego dywanu za to, przez co przeszliśmy. W końcu miałem ludzkie dziecko wycięte z mojego łona i zasłużyłem na cholerny medal.
Pewnie, że badałem foteliki samochodowe i wiedziałem, że powinienem zadzwonić do szpitala, jeśli mam problemy z pielęgnacją, ale codziennie z noworodkiem, kiedy to byłam ja i mój mąż przez siedem lat? Byłem poza moim żywiołem.
A potem zaczęła się rzeczywistość. To maleństwo było naprawdę nasze i nie było już w pobliżu pielęgniarek, które mogłyby nam powiedzieć, co powinniśmy robić. I drogi Boże, jak mógłbym nadal krwawić tak bardzo z pochwy, kiedy miałem przekrój c? Dlaczego dziecko już się nie zatrzaskuje? Czy zjedzenie talerza spaghetti nad głową dziecka było w porządku? Myślę, że oglądałem zdecydowanie za dużo telewizji - czy powinienem bawić się z dzieckiem? Co do diabła robisz z 11-dniowym niemowlęciem? To wszystko, jestem do niczego.
Prawda jest taka, że skupienie się na porodzie sprawiło, że nie miałem pojęcia, czego się spodziewać po porodzie. Pewnie, że badałem foteliki samochodowe i wiedziałem, że powinienem zadzwonić do szpitala, jeśli mam problemy z pielęgnacją, ale codziennie z noworodkiem, kiedy to byłam ja i mój mąż przez siedem lat? Byłem poza moim żywiołem i czułem się jak bełkotliwy idiota. Na przykład, nie miałem pojęcia, że dzieci mają dużo benzyny i trzeba było spróbować 75 sztuczek, aż się ulżyło. A czy wiesz, że paznokcie dziecka są mikroskopijne? Powodzenia, nie zezowac.
Jako nowa mama nie miałam pojęcia. I wiem, że to w porządku. To jest całkowicie normalne. Ale chciałbym być bardziej przygotowany na to, że nie będę przygotowany na tę podróż. Na naszych zajęciach przed porodem nauczyliśmy się pieluszek i pieluszek dla niemowląt, ale instruktor nie powiedział mi, że w prawdziwym życiu będę otaczać ośmiornicą. I te karmienia piersią, które uczą cię, że jesteś w porządku i miły, ale potem wypróbowujesz je na dyskietce, wiotczącym dziecku, które przysięgasz, że bez przerwy próbujesz zmusić cię do zrzucenia głów z ramion i zdajesz sobie sprawę, że wiesz, co to jest przysiad mama jest naprawdę jak.
Nie zdajesz sobie sprawy, jak intensywne są te emocje poporodowe, dopóki naprawdę ich nie przejdziesz. Nie zdajesz sobie sprawy z tego, jak bardzo warczącym niedźwiedziem się zmieniasz, gdy nieznajomy próbuje dotknąć dziecka w wózku podczas zakupów. I z pewnością nie możesz przewidzieć karmienia o 2 nad ranem, w którym jesteś tak zmęczony, że włamujesz się do ryczących szlochów, a twoje dziecko patrzy na ciebie szeroko, jakbyś oszalał. Nie zdajesz sobie sprawy, jak przeoczone jest zdrowie matki po porodzie.
Kiedy stajesz się mamą, stajesz się częścią tajnego klubu, w którym wszyscy wyglądają, jakby mieli to razem na zewnątrz, ale prawda jest taka, że są tak samo nieświadomi jak ty. Więc, jak się dowiedziałem, nie bój się, mamo. Radzisz sobie świetnie.
Podobnie jak moja córka, twoje własne dziecko wybaczy ci, że zapomniałeś zmienić pieluchę przed wyjściem z domu, a nieświadomość ich płaczów oznaczała, że metka na tym uroczym stroju, w który je włożyłeś, wbiła się w ich szyję. Dobra wiadomość jest taka, że każdy zwykle wychodzi z tego całkiem nietknięty. Dzieci są tutaj wprawiane w zakłopotanie i nieustannie pilnują nas, a żadna książka ani podcast nigdy nie przygotuje nas do tej roli po wyjściu ze szpitala.
