Kiedy niektóre kobiety dowiadują się, że są w ciąży, zaczynają pić więcej mleka, jeść więcej jajek i jeść chudsze kawałki mięsa, aby uzyskać więcej białka. Kiedy dowiedziałem się, że jestem w ciąży z czwartym dzieckiem, byłem weganinem, więc nie zrobiłem żadnej z tych rzeczy. Naturalną decyzją było kontynuowanie wegańskiego stylu życia - nie tylko dlatego, że kocham zwierzęta, ale dlatego, że chciałem być zdrowszy, a tym samym mieć zdrowe dziecko.
Latem 2015 roku stałem się weganinem. Jako dziecko zawsze byłem wybredny, a kiedy dorosłem, nienawidziłem gotować mięsa. Zapach i dotyk surowego mięsa zawsze kręciło mi żołądek. Kiedy zostałam matką, musiałam wymyślić, co ugotować dla moich dzieci i dowiedzieć się, co jest zdrowe dla nas wszystkich. Moje siedmioletnie bliźniaczki również pojawiały się w nosie za każdym razem, gdy gotowałem danie z mięsem, więc gotowanie wegetariańskiego było dla nas łatwym wyborem.
Kiedy zdecydowałem się na weganizm, moje zdrowie znacznie się poprawiło. Mój cholesterol zawsze był niski, ale byłam pewna, że prawdopodobnie nigdy nie będę się tym martwić. W środku dnia nie czułem się już oszołomiony i przemęczony i lepiej spałem. Co najlepsze, mój dorosły trądzik zniknął i zrzuciłem 30 funtów.
Kiedy więc zaszłam w ciążę z moim synem, naprawdę miałam nadzieję, że nie muszę dostosowywać diety. Tak ostrożnie unikałam jajek, mięsa, mleka krowiego i żelatyny, że nie chciałam wracać. Ale nie chciałem też narażać mojego dziecka na niebezpieczeństwo.
Kiedy powiedziałem moim przyjaciołom, że jestem w ciąży, założyli, że będę musiał zrezygnować z bycia weganinem, chociaż nie wiedziałem, czy mogę się do tego zmusić. Nie byłem również pewien, czy mój lekarz zgodzi się na to, żebym kontynuował jedzenie wegańskie podczas ciąży. W końcu kobiety w ciąży potrzebują białka, wapnia, żelaza i witaminy B12, aby pomóc swoim dzieciom w rozwoju i wzroście, a wielu wegan ma podwyższone ryzyko niedoboru żelaza i witamin. Przeprowadziłem badania i odkryłem, że tak naprawdę niewiele badań przeprowadzono na dietach wegańskich podczas ciąży. Ale większość dowodów wydaje się sugerować, że dopóki obserwujesz spożycie żelaza i witamin, powinno być OK.
Przypomniałem sobie odcinek Przyjaciół, w którym Phoebe, która jest wegetarianką, zaczyna łaknąć mięsa, gdy jest w ciąży. Byłem pewien, że w pewnym momencie będę chciał burgera lub cały klopsik.
Podczas pierwszej wizyty prenatalnej spodziewałem się, że lekarz powie mi, że muszę zmienić dietę. Na samym początku wizyty powiedziałem jej, że jem dietę roślinną i to już od około roku. Byłem zszokowany, gdy dowiedziałem się, że ona też jest weganką, i całkowicie zrozumiała, że chcę utrzymać dietę podczas ciąży. Wziąłem prenatalne witaminy, obserwowałem spożycie soi i upewniłem się, że otrzymałem wystarczającą ilość białka, żelaza i wapnia. Jadłem fasolę, piłem mleko migdałowe i nigdy nigdzie nie poszedłem bez mojej butelki z wodą.
W drugim trymestrze martwiłem się, że zacznę mieć ochotę na mięso. Przypomniałem sobie odcinek Przyjaciół, w którym Phoebe, która jest wegetarianką, zaczyna łaknąć mięsa, gdy jest w ciąży. Byłem pewien, że w pewnym momencie będę chciał burgera lub cały klopsik. Kiedy zacząłem pragnąć mięsa, powiedziałem mężowi, czego chcę, i jakoś zawsze znalazł sposób, aby uczynić mnie akceptowalnym substytutem. Kiedy chciałem burgera, zrobił mi burgera Boca, który był całkiem satysfakcjonujący z sałaty, pomidorów, keczupu i ogórków. Miałem również szczęście, że mieszkam w Los Angeles, gdzie istnieje wiele opcji restauracji dla tych, którzy wybierają styl życia oparty na roślinach.
Jedzenie wegańskie szczerze nie było tak trudne, jak się spodziewałem.
Kiedy dotarłem do trzeciego trymestru, martwiłem się, że nie przytyłem wystarczająco. Zyskałem tylko 10 funtów. (Zalecany przyrost masy ciała dla kobiety o zdrowej wadze wynosi od 25 do 35 funtów.) Zacząłem więc podnosić dietę i dodawać do diety wegańskie koktajle proteinowe. Podczas kolejnej wizyty prenatalnej omówiłam swoje obawy z moim lekarzem, a ona powiedziała, że ponieważ nadal mam na sobie trochę wagi po moich poprzednich ciążach, to było OK, jeśli nie zyskałem zbyt wiele, o ile nadal czułem się dobrze i jadł odpowiednią ilość.
Pod koniec ciąży przytyłem 25 funtów. Kiedy martwiłem się, że mój syn będzie mały, w styczniu urodziłam dziecko, on miał 7 funtów, 6 uncji - idealnie zdrową wagę. Często żartowałem, że nie rozumiem, jak mam 7-kilogramowe dziecko, po prostu z jedzenia sałaty.
Chociaż moi przyjaciele początkowo oceniali mnie pod względem wyborów żywieniowych, byłem zdrowy przez całą ciążę. Pobrałem krew kilka razy i nie miałem anemii ani żadnych niedoborów witamin. Nigdy nie czułem się oszołomiony ani nie miałem zamiaru zemdleć, a chociaż miałem ochotę na mięso, byłem w stanie jeść podobne produkty na bazie roślin. Jedzenie wegańskie szczerze nie było tak trudne, jak się spodziewałem, i miałem zdrowe, piękne dziecko.
