Nosiłem ubrania po porodzie kobiety nie powinny nosić i oto, co się stało

Nigdy nie byłem szczególnie eksperymentalny w wyborze mody, a stało się to bardziej prawdziwe po przyjęciu mojego pierwszego dziecka trzy miesiące temu - chyba że policzysz „ile różnych koszul mogę dopasować do tych spodni do biegania?”. jak eksperymentalne. Ale zdałam sobie sprawę, że coś trzeba zmienić, kiedy na weselu mojego przyjaciela nosiłam dopasowaną, nisko wyciętą suknię druhny i ​​czułam się całkowicie pozytywnie z moim ciałem. Nie byłem po prostu kimś, kto pracuje z domu i rzadko ma powód, aby zakładać „prawdziwe” ubrania. Nie byłam tylko mamą, która nie może być pociągnięta do odpowiedzialności za splunięcie na koszuli. Jestem młodą kobietą, partnerem i kimś, kto czasami lubi kwestionować tradycyjne poglądy na to, jak ktoś powinien wyglądać. Aby przyspieszyć zmianę, nosiłem ubrania po porodzie, które kobiety „nie powinny nosić” przez tydzień z rzędu - i byłem mile zaskoczony, że ani ja, ani cała ludność nie wydawały się przejmować tymi przestarzałymi przepisami.

Obraz tego, jak „kobieta” powinna wyglądać po porodzie, jest skomplikowany. Z jednej strony kobiety poporodowe często czują się winne, jeśli nie jesteśmy w stanie zrzucić masy ciała dziecka z dnia na dzień, podobnie jak celebrytki cały czas - z pomocą trenerów, dietetyków i wysoko wykwalifikowanych specjalistów Photoshop. Z drugiej strony, za każdym razem, gdy pewne kobiety w publicznym oku ujawniają zdjęcia, są krytykowane za to, że nie ubierają się odpowiednio. (Przywodzi na myśl ryzykowne zdjęcia Kim Kardashian).

Zostanie matką dodało element temu, kim jestem jako kobieta, ale mnie nie zdefiniowało. Dlaczego więc miałbym sprawić, że zabiorę rzeczy z szafy? Chociaż nie zawsze jestem czując się dobrze w skórze, ciężko walczyłem, by czuć się dobrze po wyleczeniu z zaburzenia odżywiania. Jasne, ciężar narodził się teraz inaczej, gdy rodzę, ale nauczyłem się, że dążenie do idealnego ciała nie ma sensu - szczególnie, gdy mam kogoś o wiele bardziej godnego uwagi.

Eksperyment

Od czasu, gdy starałem się przebierać, odkąd urodziło się moje dziecko, przyciągałem ubrania, które są „najlepsze” dla ciała poporodowego. Niektóre typy są praktyczne, na przykład koszule, które umożliwiają łatwy dostęp do piersi w celu pielęgnacji w podróży. Ale bezkształtne koszule, które miały ukrywać brzuch, sprawiły, że poczułem się bardziej świadomie mojej pozornie bezkształtnej sylwetki. To, co zyskałem w komforcie, czułem, że straciłem pewność siebie.

W ciągu tygodnia rzuciłem sobie wyzwanie, przeglądając niektóre z bardziej odkrywczych lub odważnych przedmiotów w mojej szafie. Potem spędziłem dzień, często z moim synem. Oto co się stało.

Dzień 1: Czerwone jeansy skinny

Dzięki uprzejmości Emily Glover

Podjęłam wyzwanie w stroju, który był najbliżej mojej strefy komfortu: moje buty, wygodny sweter i czerwone chude jeansy. W rzeczywistości kupiłam te jeggings z powrotem, kiedy byłam w ciąży, z dużymi planami ich późniejszego noszenia, bo, no cóż, są wygodne. Po prostu jeszcze tego nie zrobiłem - były trochę za chude i odważne jak na mój gust.

W końcu zdecydowałem się na to, kiedy mój mąż, syn i ja spotykaliśmy się z przyjaciółmi w browarze. Kiedy założyłem je i wyszedłem z pokoju, pierwszą reakcją mojego męża było: „Gorąca mamo”. Pomiędzy tym a wysiłkiem, który włożyłem we włosy i makijaż, czułem się całkiem pewnie.

Po około dwóch sekundach wahania zdałem sobie sprawę, jak absurdalnie byłoby pozwolić osobistej niepewności powstrzymać mnie przed zrobieniem czegoś, na co inaczej czekałem.

Czułem się jeszcze bardziej potwierdzony wyborem stroju, kiedy dotarliśmy do browaru, a mój przyjaciel - kolejna nowa mama - miał na sobie prawie identyczny zestaw. (Kryzys został jednak powstrzymany: jej spodnie były innego koloru.) Uwielbiam także nogawkę z podskokami, ponieważ miałem piwo i frytki duszone. Te z pewnością będą się zmieniać.

Dzień 2: Low-Cut Top

Dzięki uprzejmości Emily Glover

Jestem samoświadomy mojego dużego biustu, gdy nie karmię piersią, więc w ciągu ostatnich miesięcy skłaniałem się ku jeszcze bardziej skromnym lub minimalizowaniu koszulek. Problem polega na tym, że trudno je znaleźć, gdy nawet normalna koszula wygląda na obniżoną z powodu mojego szalonego dekoltu w laktacji. Ale w celu przesunięcia strefy komfortu pozwoliłem ładnej koszulce z dekoltem w serek z tyłu mojej szafy ujrzeć światło dzienne na wycieczkę do mojej ulubionej kawiarni.

Gdy wychodziłem z domu, czułem się całkiem nieźle. Podoba mi się ta koszula! To sprawia, że ​​mam ochotę! Potem, gdy wszedłem do budynku, wróciły moje niepewności i zdałem sobie sprawę, że sposób, w jaki musiałem nieść fotel samochodowy, bardziej niż kiedykolwiek zamierzałem, podkreślił moją klatkę piersiową. Kiedy wszedłem do środka, nerwy trochę mi osłabły, więc byłem mile zaskoczony, gdy nikt nie chwycił mnie perłami na mój widok. Zamiast tego wydaje mi się, że ludzie spojrzeli na mnie, a potem na moje dziecko i doszli do wniosku: „Och, skąd oni pochodzą”.

To było odświeżające, że nikt nic nie powiedział, ale jednocześnie nie mogłem przestać się zastanawiać, czy ludzie myślą o tym, co mam na sobie, i po prostu nie mają ochoty mówić tego na głos.

Dzień 3: Trening Crop Top

Dzięki uprzejmości Emily Glover

Szczerze mówiąc, ten strój bardzo mnie zdenerwował. Top w modnej restauracji? To jest stylowe. Bikini? To normalne. Ale koszula nosząca brzuch podczas ćwiczeń? Nie zrobiłem tego od czasu biegania w liceum, kiedy regularnie chodziliśmy w stanikach sportowych. Aby przekroczyć swoje granice, postanowiłem założyć bluzę zwykle zarezerwowaną do spacerów po domu na bieg w niesłychanie ciepłe dni.

Kiedy dotarłem do jednego z moich ulubionych szlaków, natychmiast zauważyłem w pobliżu dwóch robotników budowlanych. Odkładając na bok mój niepokój, wysiadłem z samochodu, a oni odwrócili się w moją stronę i uprzejmie skinęli głową. Bieg wtedy okazał się lepszy niż normalnie: ludzie, których mijałem, nie mieli dziwnych reakcji, a ja biegłem dobrze z powodu tego, jak silnie się czułem. Wygraj, wygraj.

Dzień 4: Bikini

Dzięki uprzejmości Emily Glover

Byłem bardzo podekscytowany, gdy znalazłem godzinę zabawy w mamie i mnie w miejscowej szkole pływania, dopóki nie przemyślałem i nie zauważyłem, że oznacza to założenie kostiumu kąpielowego. Nie posiadam stroju jednoczęściowego, a moje bikini, jak większość, pozostawia niewiele wyobraźni. Po około dwóch sekundach wahania zdałem sobie sprawę, jak absurdalnie byłoby pozwolić osobistej niepewności powstrzymać mnie przed zrobieniem czegoś, na co inaczej czekałem.

Kiedy przybyłem na zajęcia, szybko zdałem sobie sprawę, że bikini są standardem wśród innych mam. Wkrótce połączyłem się z kobietą, która regularnie uczęszcza z dzieckiem i, szczerze mówiąc, myśl o tym, jak wyglądałam podczas rozmowy z nią, nie przyszła mi do głowy. Byliśmy tam tylko po to, żeby miło spędzić czas z naszymi maluchami - i, powiem ci, było to jedno z najbardziej udanych wydarzeń, jakie zrobiłem jako mama.

Dzień 5: Crop Top

Dzięki uprzejmości Emily Glover

Ośmielony dotychczasowym sukcesem w eksperymencie, wybrałem zaniedbany top na popołudnie na zwykłe sprawy. Koszula w połączeniu ze skromną spódnicą maxi i totalną mamusią kokówką zdecydowanie była tego wyrazem część stroju. Mimo, że odsłonił zaledwie kilka centymetrów skóry (zwłaszcza po tym, jak ściągnąłem go z tej jednej strony), denerwowałem się, pchając wózek przez sklep z moim żołądkiem na wystawie.

Zamiast czuć się osądzonym za odważne noszenie seksownej sukienki, wydawało się, że inni szanowali ten wysiłek.

Będę szczery: to prawdopodobnie nie jest strój, który powtórzę w najbliższym czasie, ale nie obwiniam za to mam odpowiednich oczekiwań. Chociaż nie dostałem żadnych nadmiernie negatywnych reakcji, byłem paranoikiem i nie czułem się tak komfortowo jak zwykle. Jest granica między eksperymentowaniem a wiedzą, jakie trendy po prostu mi nie działają, a to wydawało się jednym z nich.

Dzień 6: Obcasy i mini spódniczka

Dzięki uprzejmości Emily Glover

W piątek wieczorem wraz z mężem postanowiliśmy wyjść na przekąskę do browaru, który przyciąga zwyczajny tłum. Skorzystałem z okazji, aby nosić wygodne, ale wysokie szpilki i mini spódniczkę, która nie była noszona od ponad roku. Jeśli chodzi o szykowny strój, ten wciąż był zbliżony do mojego stylu - a przynajmniej przed macierzyństwem.

Wchodząc, stojąc na wysokości ponad sześciu stóp i niosąc dziecko, nie było możliwości ukrycia się. Trwało również jakieś wydarzenie, więc musieliśmy przedzierać się przez tłum do stolika z tyłu. Mimo to jedyną reakcją, jaką otrzymałem, była mama z jej dziećmi przy pobliskim stole, która skinęła głową - co wziąłem za to. Co ważniejsze, czułem się pewnie.

Dzień 7: Sukienka Body-Con

Dzięki uprzejmości Emily Glover

Na wielki finał ponownie wróciłem do sukienki z body-conem na uroczystą kolację z mężem i śpiącym dzieckiem. Wiedziałam, że sukienka nigdy nie była specjalnie wybaczająca, i jestem pewien, że byłoby to jeszcze bardziej prawdziwe, gdybym poświęcił czas na zastanowienie się nad moim wyglądem przed wyjściem. Ale chociaż wiedziałem, że było kilka widocznych grudek i guzów, wiedziałem również, że sukienka sprawiła, że poczułem się jak u mnie.

Kiedy dotarliśmy do restauracji, czekaliśmy na stoliki. Podczas zbierania się z innymi gośćmi we wpisie zauważyłem, że ludzie byli wyjątkowo przyjaźni z pytaniami na temat dziecka. Jeden starszy dżentelmen pochwalił nas nawet za wyjście na obiad. Zamiast czuć się osądzonym za odważne noszenie seksownej sukienki, wydawało się, że inni szanowali ten wysiłek. Strój przypomniał mi również, dlaczego w ogóle przystąpiłem do eksperymentu. Tak jak w przypadku sukienki druhny, ten wybór stroju sprawił, że poczułem się czymś więcej niż matką - co jest dobre, ponieważ tym właśnie jestem.

Czego się nauczyłem

Czy nasze osobiste obawy przed tym, co inni będą myśleć prawie zawsze gorzej niż w rzeczywistości? Mój tydzień wychodzenia w ubraniach, które wierzyłem, że kobiety po porodzie „nie powinny” nosić, potwierdziły, że tak właśnie jest w moim przypadku. Nawet gdy byłem świadomy tego, co ludzie robili lub mówili w odpowiedzi na moje stroje, nigdy nie spotkałem się z negatywną reakcją. Zamiast tego miałem na wynos wrażenie, że ludzie przypisują mi zasługę za połączenie specjalnego stroju. (Albo to, albo ludzie po prostu naprawdę kopią mój styl!)

W najbliższym czasie nie oddaję moich spodni do jogi firmie Goodwill, ale eksperyment zainspirował mnie do odrzucenia mojej wizji tego, co mama powinna „nosić” i poświęcenia czasu, aby się ubrać, jeśli jestem w nastroju. Nawet jeśli ludzie zachichotali za moimi plecami, wiem, że czułem się bardziej pieprznie, bardziej produktywnie i pewniej. To jest najważniejsze i właśnie to zamierzam robić dalej.