Spisu treści:
- Eksperyment i sprzęt
- Bieganie ze skurczami
- Bieg z pełnym przepływem
- Uruchomiony na końcu mojego cyklu
- Werdykt?
Szczerze mówiąc, nigdy nie zastanawiałem się nad bieganiem z miesiączką. To znaczy, zrobiłem to. Biegam i ścigam się od pięciu lat, a harmonogramy maratonów nie zawsze są zsynchronizowane z moim cyklem. Ale zwykle biegam te rasy ubrane w tampon, ciemne, odprowadzające pot tkaniny i modlitwę. (Jedna piekielna modlitwa.) Jednak kiedy Kiran Gandhi poprowadził londyński maraton podczas swobodnego krwawienia zeszłej wiosny, zacząłem się zastanawiać, czy jest lepszy sposób na bieganie podczas mojego okresu. Doprowadziło mnie to do pytania, czy istnieje jeden wypróbowany, prawdziwy i wygodny sposób prowadzenia wyścigu, gdy jesteś w okresie.
Wiem, co myślisz: komfortowy okres ? To absurdalne. I w większości miałbyś rację. Okresy rzadko są przyjemne, a bieganie z miesiączką nigdy nie jest wygodne - przynajmniej nie z własnego doświadczenia. Bieganie z tamponem, który jest poślizgnięty lub zmieniony lub staje się zbyt pełny i ciężki, jest irytujący. Kilka razy, kiedy to robiłem, mam wrażenie, że próbuję trzymać zestaw srebrnych naczyń między nogami, jednocześnie zachowując twój krok. To cholernie niemożliwe.
Osobiście uważam, że swobodne wykrwawianie jest niehigieniczne, niehigieniczne i niebezpieczne dla innych biegaczy, więc ta opcja jest dla mnie praktycznie nie na miejscu. I chociaż nie jest to dla mnie najlepszy wybór, wciąż byłem zainteresowany ustaleniem, czy wygodnie będzie biegać w wyścigu z czymś innym niż tampon. Co jeśli jest łatwiejsza, bardziej niezawodna opcja niż nadzieja i modlitwa, że wszystko pozostaje w miejscu i nie przeszkadza mi? Co jeśli ta opcja jest tak naprawdę ignorowana przez lata?
Co jeśli najlepszą opcją jest pad?
Eksperyment i sprzęt
Przed rozpoczęciem tego eksperymentu zaopatrzyłem się w niezbędne rzeczy. Kupiłem paczkę ultra cienkich ochraniaczy na noc - ze skrzydłami! - Zerwałem bieliznę i rajstopy kompresyjne Under Armour i zaopatrzyłem się w aspirynę i ibuprofen. Bielizna i rajstopy uciskowe pomagają utrzymać rzeczy na miejscu, pigułki pomagają trzymać moje skurcze na dystans, a wkładki o wysokiej chłonności ze skrzydłami oznaczają maksymalną ochronę. Gdy wszystko mam ustawione, wszystko, co mogę zrobić, to czekać na rozpoczęcie okresu, żeby wszystko się zaczęło.
Nie miałem pojęcia, czego się spodziewać po tym eksperymencie. Jak wyglądałoby bieganie z padem? Czy byłoby to mniej lub bardziej wygodne niż tampon? Chciałbym to Czy to wyciekłoby? I kiedy byłem zdenerwowany, byłem również zaintrygowany … i ostrożnie optymistyczny. (Mam na myśli, że to nie mogło boleć, prawda?)
Więc czekałem i czekałem. Odliczałem dni i czekałem jeszcze trochę.
Bieganie ze skurczami
I w końcu to się stało! Obudziłem się nadęty i zepsuty. Bolały mnie plecy, żołądek miałam zawiązany w węzły, a dwukropek - jak mam to powiedzieć? - nadpobudliwy. Dostawałem miesiączkę. Ale zamiast zakładać spodnie dresowe lub wchodzić w luźne szorty, włożyłem fioletowe majtki z lycry, podkładkę i kompresyjne legginsy, zasznurowałem tenisówki i ruszyłem do drzwi. Czas już iść.
Pierwsze kilka mil nie było złe. Nie krwawiłem jeszcze, więc nawet jeśli podkładka była na miejscu, nie była mokra ani ciężka i nie martwiłem się o wyciek. I chociaż skurczyłem się, ten „huk biegacza” włączył się wkrótce po znaku jednej mili i ból zdawał się zniknąć. (Endorfiny naprawdę są środkami przeciwbólowymi natury.) Tak więc, ogólnie rzecz biorąc, nie było tak źle, jak biegłem. Ale jakiś czas po czwartej mili, około 40 minut od mojego ośmiomilowego biegu, zacząłem być bardzo świadomy mojego padu, ponieważ się zmienił i ponieważ byłem spocony. Kto wiedział, że poduszki nie są odporne na wilgoć. Nadal biegłem, ale wiele razy podczas tego ostatniego odcinka szarpałem się za krocze. Aha, i drapałam się, ponieważ kiedy pot jest uwięziony w twoich netherach, to strasznie swędzisz.
Chociaż sam bieg był udany, pad nie był tak wygodny, jak się spodziewałem.
Ogólna ocena: 3 na 5
Bieg z pełnym przepływem
Mimo że nie skurczyłem się, wciąż biegłem z pełnym przepływem, więc postanowiłem skrócić ten bieg. Byłem chory (przeziębienie, które moja córka tak czule przyniosła do domu z przedszkola), ale trzymałam dzień drugi krótką i słodką, ponieważ bałam się przecieku. Martwiłem się o zwiększoną masę i wagę, mimo że mój poprzedni bieg poszedł dobrze, i nadal byłem przerażony, że tam się otrzepie. (Powszechny problem z biegaczem.) Więc wytyczyłem trasę o długości trzech mil i wyszedłem za drzwi.
Dobra wiadomość jest taka, że nie wyciekłem. Podkładka nie była zbyt ciężka ani mokra, a ja nie ocierałem się. To była jednak jedyna dobra wiadomość, ponieważ ponieważ dzisiaj był krótki bieg - przynajmniej dla mnie - zdecydowałem się na trening interwałowy. Oznaczało to, że biegłem normalnym tempem przez trzy do pięciu minut, a następnie rozpocząłem dwuminutowy sprint. I sprint był tym, co mnie wciągnęło. Kiedy biegłem, podkładka ponownie zmieniła pozycję i sprawiło, że wszystko było strasznie niewygodne. Moja bielizna i podkładka zaplątały się i skręciły, a krawędź podkładki, na której powinna była przykleić się do mojej bielizny, przylegała teraz do mojej nogi. Co więcej, cała ta cholerna rzecz mnie szczypała. To było niezręczne, niewygodne i, szczerze mówiąc, całkowicie do bani.
Ogólna ocena: 2 na 5
Uruchomiony na końcu mojego cyklu
Z moimi poprzednimi seriami sukcesy psuedo - jeśli zignorujesz szczypanie, nie otarłem się i nie wyciekłem - postanowiłem pójść nieco wolniej i dalej. To znaczy dwie mile dalej. Przez pięć mil biegłem w wygodnym, ale stałym tempie, a co najważniejsze, biegłem bez cienia przecieku. Dopilnowałem, aby dostosować się w razie potrzeby. (W tym momencie eksperymentu nie obchodziło mnie to, jeśli ktoś widział, jak dostosowuję się dla wygody). Ale, jak na ironię, nie musiałem się tak bardzo dostosowywać w tym konkretnym biegu. Z jakiegoś powodu ten bieg poszedł całkiem wygodnie.
Niestety, zbyt wiele zmiennych zmieniło się tego dnia, aby wiedzieć, dlaczego: Czy to dlatego, że miałem lżejszy przepływ, czy dlatego, że biegłem wolniej? Czy to spodnie, które wybrałem tego dnia, czy bielizna? Nie jestem pewien, kto był winny (lub podziękować), ale bez względu na gwiazdy ustawione tak, aby było to możliwe, naprawdę się ucieszyłem.
Ogólna ocena: 4 na 5
Werdykt?
Kiedy wszystko zostało powiedziane i zrobione, pomyślałem, że ten eksperyment był względnym sukcesem. Czy pad będzie dla mnie odpowiedni na wszystkich moich biegach? Nie, prawdopodobnie nie - szczególnie te dłuższe, szybsze przebiegi oparte na interwałach. (Ponieważ, jak się dowiedziałem, zwiększenie prędkości i / lub dystansu również zwiększyło mój ból i dyskomfort. Prowadziło to również do przesuwania się, szczypania i swędzenia.) Ale czy podkładka była realną alternatywą? O tak.
Ignorując kilka pierwszych błędnych kroków - szczypanie, swędzenie, skręcanie, przesuwanie - nie było żadnej okazji, kiedy wyciekłem lub gdy pad czuł się ciężki lub przytłaczający. Mimo że noszenie podkładki na wybiegu było bardziej nieprzyjemne niż tampon, uznałem, że jest to trochę wygodniejsze. Nigdy nie martwiłem się, że wypadnie, co było miłą zmianą tempa, biorąc pod uwagę, że to wspólny problem, kiedy mam na sobie tampon. W rzeczywistości ten eksperyment był tak wielkim sukcesem, że w przyszłym miesiącu planuję spróbować jeszcze raz. Może nie jestem całkowitym nawróceniem, ale zdecydowanie zbliżam się.
