Emmett Till miałby w tym roku 76 lat. Tamir Rice miałby 15 lat. W 1955 r. Till został pobity i torturowany na śmierć za rzekome gwizdanie białej kobiety. Dwóch mężczyzn oskarżonych o zabicie go zostało uniewinnionych za morderstwo. A w 2014 r. 12-letni Tamir Rice bawił się pistoletem zabawkowym przed centrum rekreacyjnym w Cleveland, gdy zatrzymał go policjant i zastrzelił go. On również nie został oskarżony o popełnienie przestępstwa.
Ci chłopcy, zamordowani w dzieciństwie, żyli w odstępie dziesięcioleci. Ale reprezentują ten sam zimny, twardy fakt: Czarni chłopcy w Ameryce nie mogą mieć dzieciństwa. Czarnych chłopców uważa się za pozbawionych niewinności. Są postrzegani jako niebezpieczni bandyci. Dla nich nie ma sprawiedliwości.
W weekend czwartego lipca, podczas gdy większość świętuje rocznicę założenia tego kraju, rodzice czarnych synów zmierzą się ze skomplikowaną rzeczywistością, że nasi synowie nie zostali ujęci w wyrażeniu „wszyscy ludzie są równi”. W Dzień Niepodległości patrzę na moich chłopców i zadaję sobie to samo pytanie: Jak wychować moich dwóch Czarnych chłopców w Ameryce, która nie ceni ich życia? Jak mogę uczcić Amerykę, która nie przyznaje im takich samych praw jak ich rówieśnicy niebędący Czarnymi?
Badania potwierdzają fakt, że rasizm jest nadal potężną siłą w tym społeczeństwie. Czarni chłopcy są bardziej narażeni na użycie siły przez policję. Bardziej prawdopodobne jest, że będą postrzegani i traktowani jak dorośli, nawet jeśli mają zaledwie 13 lat. Czarni mężczyźni są również częściej zatrzymywani przez policję. Wychowywanie czarnego syna w Ameryce jest głęboko niepokojące.
Obawa ta nie ogranicza się do interakcji z policją. Rasizm jest zakorzeniony w instytucjach tego kraju - nawet (a szczególnie) w naszych szkołach. Kiedy mój najstarszy syn był w pierwszej klasie, zostałem wezwany do biura dyrektora. Siedziałem u szczytu długiego stołu konferencyjnego, podczas gdy dyrektor, blondynka, biała kobieta niewiele ode mnie starsza, powiedziała mi, że mój syn został zawieszony w szkole za bicie innego ucznia. Była zimna i bezpośrednia, opowiadając mi fakty, jak gdyby była prokuratorem w sądzie. Zaniepokojony i zaniepokojony odzyskałem syna i jechaliśmy do domu głównie w ciszy.
W tym momencie wiedziałem, że mój syn, który nie był jeszcze wystarczająco dorosły, aby zrozumieć głębię tego słowa, mógł poczuć nienawiść, która była z nim związana i skierowana na niego. Wiedziałem również, że nie będę w stanie ochronić go przed przejawami tej nienawiści.
„Co się stało?” Zapytałem.
„Ten dzieciak z żółtymi włosami nazwał mnie * ggerem” - powiedział. Jego dyrektor nie wspomniał o tym. Było oczywiste, że nawet z nim nie rozmawiała. Oczywiście, że nie. Rozmowa z nim o tym, co spowodowało jego wybuch, oznaczałaby, że ten mały Czarny chłopiec, który zawsze miał pociąg zabawka lub wypchane zwierzę dla bezpieczeństwa emocjonalnego, był prawdziwym dzieckiem z emocjami, a nie agresywnym zwierzęciem.
W tym momencie wiedziałem, że mój syn, który nie był jeszcze wystarczająco dorosły, aby zrozumieć głębię tego słowa, mógł poczuć nienawiść, która była z nim związana i skierowana na niego. Wiedziałem również, że nie będę w stanie ochronić go przed przejawami tej nienawiści.
Mój syn ma teraz 13 lat, mniej więcej w tym samym wieku co Emmett i Tamir, kiedy ich życie zostało zabrane, ponieważ nie byli postrzegani jako dzieci, ani jako niewinne życia godne ochrony. Obawiam się dnia, w którym mój syn zostanie zatrzymany za niewłaściwe sygnalizowanie lub jaywalkowanie, lub jeśli zostanie aresztowany za popełnienie rażącego przestępstwa prowadzenia samochodu podczas Black.
Muszę uczyć moich synów o spuściźnie ich przodków, którzy zbudowali ten kraj na własnych plecach. Muszę nauczyć ich, jak pokierować walką o życie w społeczeństwie, które się ich boi, kryminalizuje i zmusza do przejścia w tryb przetrwania. Muszę ich nauczyć, jak żyć w świecie, który wcześniej ich zabije i usprawiedliwi ich morderstwa, niż orędownikiem przyszłości.
Jeśli nie było to już trudne dla Czarnych mężczyzn w Ameryce, to jeszcze bardziej w Ameryce Trumpa. Prokurator generalny Jeff Sessions rozpoczął proces cichego wycofania wielu reform policyjnych, które wprowadził prezydent Obama. Reformy, w formie dekretów zgody między rządem federalnym a poszczególnymi departamentami policji, miały na celu wyeliminowanie nadmiernej siły policyjnej, uprzedzeń wobec osób kolorowych i nieodpowiedniego szkolenia, a także dać władzom federalnym uprawnienia do zbadać wydziały w sprawie naruszeń praw obywatelskich.
Bez tego federalnego poziomu odpowiedzialności za departamenty policji nasi czarni synowie nie są chronieni, gdy są nadzorowani i ostatecznie zabici za zabawę z bronią zabawkową, noszenie bluz z kapturem podczas spacerów w nocy, pozostawianie przyjęcia w samochodzie z przyjaciółmi lub robienie rzeczy, które Czarni chłopcy nie radzą sobie bez poczucia winy. Nie są nawet chronieni w szkole, gdzie badania pokazują, że czarni chłopcy są dyscyplinowani bardziej surowo niż ich rówieśnicy za te same wykroczenia. Począwszy od przedszkola, czarne dzieci są uważniej monitorowane przez swoich nauczycieli, którzy oczekują, że będą się źle zachowywać, zgodnie z badaniem Yale.
Martwię się, że mój najstarszy syn zawsze będzie chodził z celem na plecach. Z przykrością myślę, że jego brat, teraz już mały, zacznie odczuwać skutki głęboko zakorzenionej w tym kraju anty-czerni, zanim nawet będzie umiał czytać. W tej Ameryce, gdzie rasiści czują się upoważnieni do „odzyskania” kraju, który uważają za swój, muszę nauczyć moich synów o spuściźnie ich przodków, którzy zbudowali ten kraj na swoich plecach. Muszę nauczyć ich, jak pokierować walką o życie w społeczeństwie, które się ich boi, kryminalizuje i zmusza do przejścia w tryb przetrwania. Muszę ich nauczyć, jak żyć w świecie, który wcześniej ich zabije i usprawiedliwi ich morderstwa, niż orędownikiem przyszłości.
Miejmy nadzieję, że nie dorosną, by poznać strach, z którym ja, jako ich matka, żyję. Ale na razie mieszkamy w tej samej Ameryce, która zabrała dzieciństwo Emmetta Tilla - i jako matka dwóch czarnych chłopców, Ameryka jest naprawdę przerażającym miejscem.
