Kiedy byłem mały, Dzień Matki był najdokładniejszą scenariuszem niedzieli roku. Moja babcia przyjechała z nami na weekend, a na stole rodzinnym układaliśmy wyszukany brunch, eklektyczny wachlarz talerzy i talerzy otaczających kwiatowy motyw. Przed moją matką umieściliśmy stos prezentów: malowane doniczki, odręczne odciski dłoni na papierze budowlanym, nowa para rękawic ogrodniczych, może mimoza. Z trudem łapała powietrze z powodu ręcznie robionego bibelotu, który prezentowaliśmy jej każdego roku. To był jeden dzień w roku, kiedy mogliśmy ją uhonorować za ciężką pracę, którą wykonała, i był to jeden dzień w roku, w którym bez wahania weźmie to, co mamy do zaoferowania, nie upewniając się, że wszystko jest po prostu dobrze.
Patrzę z miłością na te niedzielne brunche w Dzień Matki. Teraz, po 11 latach mojej własnej podróży rodzicielskiej, zamierzam świętować swój pierwszy oficjalny Dzień Matki jako samotna, nowo rozwiedziona matka, więc znaczenie tego dnia jest jeszcze bardziej wzruszające w tym roku. Dlatego planuję upamiętnić mój nowy status samotnej mamy, świętując Dzień Matki sam.
Zanim się rozdzieliliśmy, moim byłym mężem było zadbanie o to, aby odpowiednio urodzono mnie w Dzień Matki. Zazwyczaj wiązało się to z przewiezieniem naszych trzech dzieci na brunch z białym obrusem, gdzie wiercili się i rozlewali sok i sprawili, że zastanawiam się, czy lepiej nie zostalibyśmy w domu. Uwielbiałem dobry niedzielny brunch, ale moje dzieci nie zachowywały się cudownie podczas tych posiłków, więc nie przeszkadzało mi w rodzicielstwie, nawet przez godzinę lub dwie.
Aby naprawdę poczuć, że obchodzę Dzień Matki, spędzę wakacje sam.
Teraz, gdy moja była nie będzie w pobliżu, aby zorganizować obchody Dnia Matki, zacząłem ponownie rozważać moje plany Dnia Matki. I prawda jest taka, że kiedy teraz o tym myślę, wolałbym nie być w restauracji, robiąc wszystkie zmartwienia, przewozić dzieci do toalety po raz trzeci, zastanawiając się, czy nie zawstydzamy nikogo w stolik obok nas. Ten rodzaj gryzienia jest naturalną częścią mojego obsesyjnego, neurotycznego stylu macierzyństwa i jest to coś, z czego mógłbym skorzystać z przerwy na jeden dzień (i prawdopodobnie nawet więcej).
Co więcej, jeśli o mnie chodzi, chociaż kocham moje dzieci i uważam, że ważne jest, aby przedstawić je dorosłym rzeczom, takim jak odpowiednie zachowanie w restauracji, bardziej mi się podobają bez nich. Żeby naprawdę poczuć, że obchodzę Dzień Matki, spędzę wakacje sam.
W tym roku, bez mojego byłego męża, który byłby odpowiedzialny za świętowanie mnie, nie zabiorę się na brunch z dziećmi, jak zawsze. Zamiast tego zapytałem moje dzieci, co chcą zrobić. Z powodu konfliktu w harmonogramie w weekend z okazji Dnia Matki, nie będę nawet miał moich dzieci na mój pierwszy faktyczny Dzień Matki jako samotna mama. Dlatego umówiłem się z nimi, aby świętować tydzień wcześniej.
Kiedy zdali sobie sprawę, że nadszedł poranek Dnia Matki, moje dzieci przemykały się po domu, pocieszając się nawzajem i zamykając drzwi do sypialni, aby mogły zrealizować swój tajny plan. Potem weszli do mojego pokoju, niosąc rekwizyty: wiadro, sole do kąpieli, narzędzia do pedicure, relaksacyjną torbę pod oczami.
„Usiądź” - poinstruowali mnie i tak też zrobiłem.
Z mojej nowej perspektywy samotnej mamy Dzień Matki jest świętem niewidzialnej pracy matek.
Postawili wiadro u moich stóp i napełniali je, kubek po kubku, gorącą wodą z łazienki na korytarzu. Przedstawili szereg soli do kąpieli i poprosili mnie, abym wybrał tę, której chciałbym użyć. Po zmoczeniu stóp poprosili mnie, bym wybrał próbkę płynów. Nie chcieli dotykać moich rzeczywistych stóp, ale moja córka dała mi fantastyczny masaż łydek, podczas gdy jej bracia patrzyli, chichocząc.
Potem poinstruowali mnie, bym położył się na przytulny czas i drzemkę wraz z pachnącą lawendą poduszką do oczu. To było niebo i być może jedno z moich bardziej pamiętnych obchodów Dnia Matki.
Z mojej nowej perspektywy samotnej mamy Dzień Matki jest świętem niewidzialnej pracy matek. Jest to dzień, w którym matki rzeczywiście robią sobie przerwę od wszystkich napraw i przestawiania, planowania i koordynowania oraz wszystkich nieustannych zmartwień o własne wyniki. Chodzi o pozwolenie innym na przejęcie szczegółów, na poprawienie i poprawienie sytuacji.
Cieszę się, że rozmawiałem z moimi dziećmi o znaczeniu Dnia Matki i poprosiłem je o przejęcie kontroli nad planowaniem świętowania mnie. Przychodzi faktyczny Dzień Matki? Będę miał dzień wolny - właśnie tego chcę w tym roku.
